“De mooiste dag van het jaar”

Blaricum – “Ik heb zo’n prachtige dag beleefd. We hebben geweldig gewerkt met Doortje, wat een ontspannen paard is dit. En dan die echte boerenwagen! Ik heb de afgelopen twintig jaar diverse rollen gehad bij de Dag van het Werkpaard, maar nog nooit in een team meegedaan. Dat is echt fantastisch, dit was de beste Dag van het Werkpaard ooit voor mij.”

Aan het woord is Alex Tak, van het winnende team Joost Zwanikken. “Ik ben echt emotioneel enthousiast. Dat we gewonnen hebben, vind ik eigenlijk het minst belangrijke. Kijk, iedere Jan Lul kan een dure auto kopen. Maar dit, met de paarden, dat hebben maar weinige. Wat is er mooier dan op een zonnige nazomerdag met paard en wagen aan de slag te gaan in deze entourage. Rijker kun je niet worden.”

Team Zwanikken sleept ook de ploegprijs in de wacht. Joost heeft de leidsels in de hand, Dennis Rigter stuurt de ploeg en geeft de commando’s aan het paard. Voor de wedstrijd hebben ze slechts tien minuten geoefend. “Doortje weet wat ze moet doen, door haar ervaring van de afgelopen jaren. We sturen Doortje vooral met de stem. Doortje achteruit, dan gaat ze achteruit. Doortje ga naar de kop, dan loopt Doortje naar de kop van het ploegveld”, ligt Rigter toe.

De techniek van het ploegen is niet eenvoudig voor paard en boeren. Juiste snelheid, juiste diepte etcetera. “Als je dit niet blijft doen, dan gaat de techniek verloren”, zegt Rigter.
Dat geldt ook voor de verrassingsopdracht, het timmeren van een landbouwhek. En een groot deel van al die andere activiteiten die op het veld voor de werkpaardenactiviteiten plaatsvinden. De naaisters maken in het keukentje op ouderwetse naaimachines een prachtig zondags kostuum. De dames van het keukentje bereiden Boerenjongens. De lees- en rekenlessen van de kinderen in het schooltje komen uit de tijd van Ot en Sien. De bakker tovert zelfs moderne crompoucen uit zijn houtgestookte oven tevoorschijn. De vrouwen en kinderen krijgen met het hout gestookte wasfornuis en wringers het wasgoed prachtig wit. Het smidsvuur laait hoog op. Kinderen oefenen met stelten lopen en hoepelen.

Nieuw is dit jaar de Sint Vituskapel. De dag begint met de zegen van God middels de wijwaterkwast door meneer pastoor voor alle paarden en teams. Het wijwater wordt gezegend en uitgedeeld in lege jeneverflessen. Het koor repeteert, de zangers smeren met regelmaat de kelen met een borreltje, organist Vincent Brugman brengt de stemming er in, en er worden twee huwelijken gesloten. Pastoor Mikel, in het dagelijks leven de echte kapelaan van de Sint Vituskerk, ontpopt zich als een geweldige dorpspastoor van ruim honderd jaar geleden. Hij adviseert de net getrouwde bruidegom niet te mopperen als zijn vrouw niet lekker heeft gekookt, de kookkunsten van de bruidegom zijn ongetwijfeld beroerder. Hij stapt op de burgemeester af vanwege het lekkende dak van de kapel. Hij vraagt waar de slager toch blijft, de pastoor heeft immers het varken gezegend en uit betrouwbare bron vernomen dat de slacht geslaagd is, en het koor heeft een plakje worst verdiend…

De dag wordt traditioneel afgesloten met de hilarische Boeldag, veiling van antiek, brocante en rommel. Veilingmeester Gerard Loman is een topper in het aan de man en vrouw brengen van de meest uiteenlopende prullaria. Een oud, roestig, smal tweepersoonsbed prijst hij aan als het bed van opa en oma Krijnen, waar negentien kinderen in zijn gemaakt en geboren. “Als ik thuis kom, en ik gooi mijn pet er tegen aan, dan is het weer zover”, citeert Loman de reeds lang geleden overleden opa. Zijn achterkleinzoon kan niet onder de aanschaf van het bed uit. 
Het pronkstuk van de veiling is ongetwijfeld het rietgedekte kippenhok, waar de teams vandaag aan hebben gewerkt, onder leiding van een professionele rietdekker. Het sjieke kippenhotel wisselt voor €710,- euro van eigenaar.
Ook Loman en zijn assistent Jos Roest komen nog wel eens voor verrassingen. Zo brengt een grote pluche kop van een koe niet de geschatte twee tientjes maar 380 euro op.

Aan deze geweldige dag ligt een enorme organisatie ten grondslag. Het begint met een draaiboek van twintig A4 waar alle voorwaarden voor deze dag in staan. Evenementenverzekering, WA-verzekering, vergunning, verkeersregelaars, vrijwaringsbewijzen, EHBO, hekken, kraampjes, camouflage netten. Een enorme hoeveelheid materiaal ligt opgeslagen bij diverse Werkpaardboeren. Die zijn een week lang bezig met het leeg halen van hun schuren en het naar de akker aan de Noolseweg brengen. Het parcours voor de paarden wordt bedacht, enorme hoeveelheden eten en drinken ingekocht en de vrijwilligers aangestuurd. “Het is fijn dat verschillende jonge mensen zich bij ons hebben aangesloten. Jongens die goed kunnen timmeren en handig zijn met elektra. We waren daardoor eerder klaar met de opbouw dan verwacht. Ze komen via via met de trouwe vrijwilligers mee. We zorgen voor een hapje en een drankje, er is een hoop gezelligheid. Zo is het een uitje voor ze”, verklapt Loman het succes.

Ook bij de deelnemende teams daalde de gemiddelde leeftijd. “Enkele oudere deelnemers konden helaas dit jaar niet meedoen vanwege gezondheidsproblemen. We hopen echt dat ze volgend jaar weer van de partij zijn. Het is heel fijn dat een aantal jongeren de koppen en de paarden bij elkaar hebben gestoken, en met nieuwe teams hebben deelgenomen”, besluit Loman.